Artigenda
Tijd voor een analyse van dat kerstnummer met die enorm lange titel
Foto van Artigenda

Artigenda

Tijd voor een analyse van dat kerstnummer met die enorm lange titel

Het is kerst en dat wordt je duidelijk gemaakt door het liedje van Bing Crosby, “It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas.” Over dit nummer valt zoveel te vertellen en je hoopt maar dat het om speelgoed gaat. Was Crosby alleen wel de eerste die dit nummer uitbracht? Wanneer kwam het nummer uit, wie schreef het en waarom? De lijst met vragen over het nummer is misschien net zo lang als de titel. Tijd voor een analyse van dat kerstnummer met die enorm lange titel.
Dit artikel verscheen eerder op de website van Harm Jagerman. Wegens een verandering van bedrijfsactiviteiten is besloten om dit artikel over te nemen op de website van Artigenda.
Merry Christmas
Voorkant "Merry Christmas" uit 1947.
Bron: Wikimedia Commons.

"Merry Christmas"

“It’s Beginning To Look a Lot Like Christmas” kennen de meeste mensen in de uitvoering van Bing Crosby. Denk je aan Crosby, dan denk je (misschien) aan “Merry Christmas.” Dit album verscheen als eerste in 1945. De nummers op dat album gaan alleen terug tot aan 1941. Op de originele versie van dit album ontbrak een nummer, namelijk “It’s beginning to look a lot like Christmas” en daar was een goede reden voor. In 1945 was dit nummer nog niet geschreven.

Het nummer werd in 1951 geschreven door Meredith Wilson (18 mei 1902 – 15 juni 1984) en kende een afwijkende titel: “It’s beginning to look like Christmas.” Crosby zou niet de enige zijn die dit nummer op zou nemen, want meerdere artiesten zouden het nummer vertolken. Wel werd Crosby een artiest die ermee geassocieerd werd. Misschien omdat zijn versie nu eenmaal het meest gedraaid werd.

Wanneer je vandaag de dag de tracklist bekijkt van “Merry Christmas,” dan staat dit nummer er gewoon op vermeld. Dat heeft te maken met de heruitgaven van het album. Er werden in verschillende jaren nieuwe versies uitgegeven van het album en zo gebeurde het dat ook dit nummer toegevoegd werd. De meest recente versie van het album dateert uit 1992. Daar staat het nummer dan weer niet op, om de verwarring wat groter te maken. De originele lijst met nummers bestond uit:

Plaat 1:

  • A – “Silent night” opgenomen op 8 juni 1942.
  • B – “Adeste Fideles” opgenomen op 8 juni 1942.


Plaat 2:

  • A – “White Christmas” opgenomen op 29 mei 1942.
  • B – “Let’s Start the New Year Right” opgenomen op 25 mei 1942.


Plaat 3:

  • A – “I’ll be Home for Christmas” opgenomen op 1 oktober 1943.
  • B – “Danny Boy” opgenomen op 5 juli 1941.


Plaat 4:

  • A – “Faith to Our Fathers” opgenomen op 8 juni 1942.
  • B – “God Rest Ye Merry Gentlemen” opgenomen op 8 juni 1942.


Plaat 5:

  • A – “Jingle Bells” – opgenomen op 27 september 1943.
  • B – “Santa Claus is Coming to Town” opgenomen op 27 september 1943.

78-toeren platen

Het ging om 78-toeren platen. Wilde je alle nummers luisteren, dan was je dus tussendoor iedere keer bezig om de lp om te draaien of met het verwisselen van de lp. Later zou hierin verandering komen door een ander toerental. Het toerental zou veranderen naar 33 toeren. Dit zorgde ervoor dat er meer nummers op een kant van de plaat terechtkwamen. Het duurde langer voordat de lp omgedraaid werd. Erg lang duurde het allemaal niet, want het originele album duurde ongeveer 27 minuten. Daarna werd het volgende album uit 1947 ineens 21 minuten en 37 seconden. Later zou het album maximaal 32 minuten en 57 seconden lang worden. Het album werd verschillende malen uitgebracht naast de originele uitgave van 1945. Dat gebeurde in 1947 (78 toeren), 1949 (33 toeren) en 1955 (33 toeren). Daarna werden verschillende persingen uitgebracht die altijd gebaseerd waren op de uitgave van 1955. De uitgave van 1922 bestond uit een speciale uitgave op laserdisc. Door de verschillende uitgaven was het dus mogelijk om nummers te gebruiken die op verschillende momenten opgenomen waren. Het oudste nummer dateerde van 1941 (“Danny Boy”) en de nieuwste nummers waren “It’s Beginning to Sound a Lot Like Christmas” en “Christmas in Killarney.” Beide nummers werden opgenomen op 1 oktober 1951. Daarna werden geen nummers meer opgenomen voor het album.

Mono en stereo

Er is wel een bijzonderheid aan alle persingen die verschenen na 1963 van het album. Dat heeft te maken met een aanpassing en een vermelding op de albumhoes. Staat die vermelding niet op de hoes, dan weet je dat je te maken zou kunnen hebben met een album van voor 1955 of een kopie daarvan. Pas na 1963 werd het album uitgebracht in stereo. De wens om alles in stereo te uit te brengen was zelfs zo groot, dat men besloot om in 1968 de mono-versie geheel te vernietigen. Toch valt er wel wat aan te merken op de stereo-versies. Zo zou het geluid in nummers als “Silver Bells” en “Adeste Fideles” niet natuurlijk klinken.

Met de introductie van de CD’s besloot platenmaatschappij Decca om dit album in 1986 op Cd uit te brengen en toen gebeurde er iets raars. Men besloot naast de stereoversies ook monoversies op de digitale exemplaren te zetten. Eigenlijk maakte men de bestaande stereoversies dus weer mono. Daarmee was het nog lang niet klaar met de uitgaven van dit album. Die gingen gewoon door. Ook in de jaren negentig en daarna. Zo werd in 2008 een Collector’s Edition uitgebracht, met twaalf nummers in een iets andere volgorde en aanvullende tracks (“Rudolph the Red-Nosed Reindeer” en “Here Comes Santa Claus”). Bovendien kreeg je bij het album een DVD met de film “Holiday Inn” uit 1942. Pas later bleek hoe waardeloos de kwaliteit was van de opnames die gebruikt werden voor de CD. Een aantal jaren later werd een nieuwe poging gedaan (2014) met een gelimiteerde mono-oplage van het album op vinyl uit 1955, inclusief de vormgeving van dat album.

Inspiratie

Goed, nu we dit alles achter de rug hebben, dan aandacht voor het nummer waar het allemaal om gaat. “It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas.” Moeten we het nog hebben over de werkelijke achtergronden van dit nummer en hoe Wilson geïnspireerd werd door een enorme kerstboom bij Frost Park in Yarmouth (Nova Scotia, Canada)? Dat weet iedereen inmiddels toch wel? Of dat hij gewoon aan het fantaseren was over zijn jeugd, die hij doorbracht in Mason City (Iowa, VS)? Daar was ook een hotel te vinden met een kerstboom. Dat is overigens niet zomaar een gebouw, het is een hotel dat ontworpen werd door Frank Lloyd Wright. Dan heb je het over de Prairie School stijl. Een stroming in de architectuur die de moeite waard is om verder te ontleden, maar voor dit artikel weinig zinvol is. Met kerstbomen en hotels heeft het weinig te maken. Behalve dan dat we de stijl kennen van dat bekende huis in Pennsylvania met dat water (Fallingwater, Mill Run) of van het Gugenheim in New York. Misschien is die laatste stad juist wel bepalend in dit alles. Misschien was het gewoon een verwijzing naar die enorme kerstbomen in de stad New York. Het liedje is namelijk afkomstig uit een musical met als titel “Here’s Love.” Die musical is gebaseerd op een film die heel veel mensen kennen onder de titel “Miracle on 34th Street” (1947). De musical zelf is alleen wel van latere datum dan de opname van het liedje. De eerste opvoering vond plaats op Broadway op 3 oktober 1963. Het nummer “It’s Beginning to Sound Like Christmas,” dus het origineel dateert ui 1951. De versie die we kennen van Crosby, met de aangepaste titel, werd opgenomen op 1 oktober 1951.

34th Street in New York
34th Street in New York (2008).
Bron: Wikipedia Commons.

Crosby was niet de eerste

Er is alleen een probleem in dit verhaal. Crosby was dus niet de eerste die het nummer opnam. Dat gebeurde op 18 september door Perry Como en de Fontane Sisters. Como deed in die tijd precies hetzelfde als wat Crosby deed. Een album uitbrengen met kerstnummers. Dat deden wel meer artiesten overigens. Er is wel een treffende gelijkenis tussen het album “Merry Christmas” en “Perry Como Sings Merry Christmas Music.” In de eerste plaats vanwege de titel. Toegegeven, als het om kerst gaat ben je wat beperkt in de keuze. Wanneer je kijkt naar de periode waarin de albums uitkwamen, dan zou je kunnen stellen dat Como eigenlijk het voorbeeld van Crosby volgde. Dit album kwam een jaar later uit (1946) en werd opgenomen in datzelfde jaar. Net zoals “Merry Christmas” werden op andere momenten nieuwe nummers toegevoegd aan het album van Como (1947 en 1963). Het nummer “It’s Beginning to Sound a Lot Like Christmas” ontbreekt alleen op dit album. Dit nummer staat wel op “Around the Christmas Tree” uit 1953. Daarmee was ook op dit punt Como dus eigenlijk net iets eerder dan Crosby. Hij bracht de single uit op 18 september 1951 en het album dat het nummer bevatte werd eerder uitgebracht.

Dat maakt ook eigenlijk niet uit, want Como zou een ding nooit evenaren. Crosby heeft een record in handen. Dat is het record voor bestverkopende nummer ooit. Dat staat op naam van het nummer dat in 1942 verscheen, “White Christmas.” Geschreven door Irving Berlin (11 mei 1888 – 22 september 1989). Ongeacht wat je zou denken waren niet alle nummers gecomponeerd door Berlin. Op het album “Merry Christmas” waren alleen “White Christmas” en “Let’s Start the New Year Right” van zij hand. Dat laatste nummer zou in de versie van 1947 vervallen. Zodoende zou alleen nog “White Christmas” overblijven. Dat nummer bereikte record na record en dat was eigenlijk logisch.

Holiday Inn

Niet alleen werd White Christmas ruimschoots uitgebracht voor kerst. Zodoende kon het publiek al ruimschoots kennis maken met het nummer. Het nummer kwam uit op 30 juli 1942. Heel bijzonder natuurlijk. Dit was echt niet de opnamedatum, want die was op 29 mei 1942. Het kiezen van de datum was logisch, want het was kort voordat de film Holiday Inn in de bioscopen verscheen. Hierin speelde Crosby samen met Fred Astaire en Marjorie Reynolds de hoofdrol. De film werd voorzien van muziek van Irving Berlin en draaide om het omvormen van een boerderij tot een vestiging van een uitgaansgelegenheid. De titel suggereert alleen wat anders. De film speelt zich af rond kerst, vandaar dus “White Christmas.”

Holiday Inn
De poster van de film Holiday In.
Bron: Wikimedia Commons.

Black face

Minder positief en ronduit schadelijk aan deze film is dat een van de hoofdpersonen make-up aanbrengt om een black face personage neer te zetten. Een black face was in de Verenigde Staten een manier om Afro-Amerikanen op te voeren door niet-Afro-Amerikanen. Dit vond plaats op een kwetsende en racistische manier, met als doel om Afro-Amerikanen, stereotypen of vermeende vooroordelen in stand te houden, te bevestigen of juist onwaarheden en complotten te verspreiden of bevestigen. Wat het doel ook was, het was ronduit schadelijk, kwetsend en beledigend. Dat niet alleen, het was discriminerend en racistisch. Deze vorm van vermaak was niet alleen gebonden aan films, maar kwam ook voor tijdens rondreizende theaters en circussen in de Verenigde Staten en zelfs in orkesten. Zo deden artiesten hun best om Afro-Amerikanen te imiteren door muziek “authentieker” te maken en hierbij gebruik te maken van black faces.

In de filmindustrie was het niet alleen beperkt tot Afro-Amerikanen die vervangen werden. Zo werden regelmatig de oorspronkelijke inwoners van Noord-Amerika vervangen door andere acteurs. Acteurs met een meer Europees uiterlijk. Ook wanneer er sprake was van een situatie waarbij de hoofdrollen bestonden uit bijvoorbeeld personen uit andere delen dan Noord-Amerika, werd gekozen voor personen met een Europeaans uiterlijk. In sommige gevallen is hiervan nog steeds sprake. Sterker nog, dit is niet alleen van toepassing op uiterlijk. Ook is dit van toepassing op genderidentiteit en seksuele oriëntatie. De film “Holliday In” past dus in dat patroon, dat in sommige gevallen helemaal niet is veranderd.

Als het om black face gaat werden in ieder geval in de Verenigde Staten grenzen getrokken. In Nederland is niet iedereen daar nog aan toe. Vergeet niet dat een feest in 5 december eigenlijk ook draait om dit idee. Black face is het schminken met als doel het lijken op. In Nederland ging het tot een paar jaar geleden exact daarom. In sommige gevallen nog steeds. Uitvluchten over roet of roetvegen zullen daar weinig bij helpen. Inmiddels wordt de situatie aangepast of is deze aangepast. Een geleidelijke ontwikkeling, zoals er ook in de Verenigde Staten een grens is getrokken. Niet door iedereen, want er zijn nog steeds mensen die van mening zijn dat dit alles niet schadelijk zou zijn. Turner Classic Movies is van mening dat mensen een keuze zouden moeten hebben. Waar anderen ervoor kozen om de scene te schrappen, koos TCM ervoor om de scene te handhaven. Daarin is men niet de enige. Ook AMC besloot dit niet te doen. Officieel omdat men niet in bestaande films wil “knippen.”

Naast bezwaren of je wel of niet moet “knippen” in films is iets anders wellicht nog belangrijker. Je mening over de film zelf. Of het bijvoorbeeld je favoriete kerstfilm is. De toenmalige Britse premier Theresa May verklaarde in 2018 dat dit haar lievelingsfilm was, zonder dat ze afstand nam van de bewuste scène.

Het succes van "White Christmas"

De naam van de film (Holiday Inn) heeft overigens geleid tot de oprichting van de gelijknamige keten van hotels op 1 augustus 1952. De film kreeg in 1943 een Oscar voor beste muzieknummer dankzij “White Christmas.” Dat nummer zou uitgroeien tot een waar succes. Wereldwijd zouden meer dan 100 miljoen exemplaren verkocht worden van dit nummer. Dan gaat het alleen al om het nummer dat door Crosby zelf werd vertolkt. Naast Crosby hebben nog vele anderen het nummer vertolkt. Denk bijvoorbeeld aan Frank Sinatra, Perry Como, The Drifters, Andy Williams, Michael Bolton, Garth Brooks, Bette Midler, Andrea Bocelli, de cast van Glee, Michael Bublé en Meghan Trainor (samen met Seth MacFarlane).

De versie van Crosby werd twee keer opgenomen, in 1942 en 1947. Beide versies zijn niet even lang, die van 1947 is om precies te zijn twee seconden langer met drie minuten en vier seconden ten opzichte van drie minuten en twee seconden.

Eerste keer "White Christmas"

Crosby vertolkte het nummer op eerste kerstdag en dat was een moment dat indruk maakte. Dat was kort na de aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941. De Verenigde Staten waren terechtgekomen in een nieuwe oorlog en daar was ineens Crosby die met zijn zachte donkere stem zong over zijn droom van een vredige kerst. Het was een hunkering naar iets dat er eigenlijk niet was. Toch duurde het even voordat er een versie op vinyl verscheen, want de opnamen vonden plaats in mei 1942. Lang had men er niet voor nodig, slechts 29 minuten. Dat dit nummer uit zou groeien tot een van de belangrijkste en meest invloedrijke kerstnummers ooit had zelfs Crosby niet kunnen bedenken, want zelf zag hij er weinig in. Samen met Holiday Inn, een land in oorlog en de tekst van “White Christmas” zelf bleek het een succesformule te zijn. Een formule die niet overtroffen werd door “It’s Beginning to Sound a Lot Like Christmas” of andere nummers. Toch weerspiegelt ook dat nummer het “kerstgevoel.”

Misschien had het te maken met de tijd, het moment. Het was 1951 en de Tweede Wereldoorlog was ten einde. Er werd nog een oorlog uitgevochten, waarbij de Verenigde Staten betrokken waren, alleen dat was anders. Het ging om de Koreaanse Oorlog (25 juni 1950 – 27 juli 1953). Het was geen mondiale oorlog en, bovendien, ditmaal was het land niet verrast door een aanval op een militaire basis op Hawaii. Dat neemt niet weg dat de spanningen er waren in die tijd. Denk aan de Koude Oorlog, de voortdurende dreiging van het uit kunnen breken van wederom een mondiaal conflict. Ditmaal met een andere (militaire) grootmacht, de Sovjet-Unie.

Verlangen vs. wat komen gaat

Was het de tekst? In “White Christmas” is er een bepaald verlangen om terug te gaan naar een tijd die voorbij is en misschien nooit meer terug zal keren. In “It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas” gaat het juist om het idee wat nog komen gaat of wat er al is. Wat merkbaar is. Wat je eigenlijk hebt. “White Christmas” is of was een troostlied, waar “It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas” een duidelijkere boodschap bevat: de heerlijkheid van wat je kunt verwachten. Dat terwijl het allemaal niet zo heerlijk was. De eerdergenoemde oorlog in Korea, waar ook Amerikaanse troepen vochten, de spanningen van de Koude Oorlog en laten we ook niet vergeten dat het niet voor iedereen in de Verenigde Staten nog geen fijne plaats was. Er was sprake van een economische groei, maar de tegenstellingen waren groot.

Het land mocht dan wel bekend staan als “land of the free and home of the brave,” in de praktijk was dit eigenlijk niet zo. Wat stelde die vrijheid voor wanneer je bedenkt dat er staten waren waar Afro-Amerikaanse burgers behandeld werden op een minderwaardige manier? De erfenis van het slavernijverleden was nog steeds voelbaar in de samenleving en werd op allerlei manieren in stand gehouden. Niet via de daadwerkelijke slavernij, want die was afgeschaft. Dat bood alleen geen gelijkheid. Discriminatie en racisme tierden welig in bepaalde staten. Pas halverwege de jaren vijftig zou de burgerrechtenbeweging op gang komen. Dus daar kwam Bing Crosby aan met zijn “It’s Beginning to Sound a Lot Like Christmas.” Over hoe heerlijk de kerstperiode was. Het waren vooral de elementen die van toepassing waren op dat wat je inderdaad op 34th Street in Manhattan (New York) zou zien rond de kerstperiode. In ieder geval niet in de zuidelijke staten. Aan de andere kant, zie je daar zaken als hulst (holly)? Er is wel een hotel te vinden aan deze straat, waar ook het Empire State Building te vinden is. Dat is geen Grand Hotel, maar het New Yorker Hotel. Een bijnaam van dit hotel is overigens wel “Grand Ol’ Lady.” Dus het zou kunnen dat het gaat om dit hotel, wanneer de schrijver van dit lied (Wilson) het inderdaad had over die 34th Street in Manhattan en zich niet liet inspireren door zijn eigen jeugd. We nemen aan dat hij zich liet inspireren door zijn jeugd. Het liedje kwam uiteindelijk wel terecht in de musical “Here’s Love.” Die musical was gebaseerd op “Miracle on 34th Street.”

De filmposter van Miracle on 34th Street.
De filmposter van Miracle on 34th Street.
Bron: Wikimedia Commons.

Teksten

Oordeel zelf maar even. De teksten van “White Christmas” en “It’s Beginning to Look a Lot Like Christmas.”

White Christmas

I’m dreaming of a white Christmas
Just like the ones I used to know
Where the treetops glisten
And children listen
To hear sleigh bells in the snow


I’m dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white


I’m dreaming of a white Christmas
Just like the ones I used to know
Where the treetops glisten
And children listen
To hear sleigh bells in the snow


I’m dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white

It's Beginning to Look a Lot Like Christmas

Vers 1 (Bing Crosby, solo)
It’s beginning to look a lot like Christmas
Everywhere you go
Take a look in the five and ten, glistening once again
With candy canes and silver lanes aglow


Vers 2 (Bing Crosby met achtergrondzang)
It’s beginning to look a lot like Christmas (Christmas)
Toys in every store
But the prettiest sight to see is the holly that will be
On your own front door

Refrein (Bing Crosby, solo)
A pair of Hop-a-long boots and a pistol that shoots
Is the wish of Barney and Ben
Dolls that will talk and will go for a walk
Is the hope of Janice and Jen
And Mom and Dad can hardly wait for school to start again



Vers 3 (Bing Crosby met achtergrondzang)
It’s beginning to look a lot like Christmas
Everywhere you go
There’s a tree in the Grand Hotel, one in the park as well
The sturdy kind that doesn’t mind the snow


Vers 4 (Bing Crosby met achtergrondzang)
It’s beginning to look a lot like Christmas
Soon the bells will start
And the thing that will make ‘em ring is the carol that you sing
Right within your heart


(Instrumentaal gedeelte)


Verse 2 (herhaald) (Bing Crosby met achtergrondzang)
It’s beginning to look a lot like Christmas
Toys in every store
But the prettiest sight to see is the holly that will be
On your own front door


Uitro (Bing Crosby, solo)
Sure, it’s Christmas once more

IBTLALLC

De analyse van IBTLALLC. Inderdaad, dat lees je goed, een afkorting. Laten we eerlijk zijn, die titel is natuurlijk absurd lang. Overigens is het niet eens de langste titel voor een muzieknummer. Wel komt de titel aardig in de buurt. Inclusief het aantal spaties is het aantal tekens 43. Exclusief spaties is het aantal tekens 36. Het aantal woorden is acht. Het kan erger, want de Arctic Monkeys brachten het nummer You Probably Couldn’t See for the Lights But You Were Staring Straight at Me uit en dat is goed voor 76 tekens inclcusief spaties, 63 tekens exclusief spaties en goed voor 14 woorden. Pink Floyd deed het nog beter met het nummer Several Species of Small Furry Animals Gathered Together in a Cave and Grooving with a Pict. Dat was goed voor 16 woorden, 91 tekens inclusief spaties, 76 tekens exclusief spaties. Toch is dit niets vergeleken met Sufjan Stevens met The Black Hawk War, or, How to Demolish an Entire Civilization and Still Feel Good About Yourself in the Morning, or, We Apologize for the Inconvenience but You’re Going to Have to Leave Now, or, ‘I Have Fought the Big Knives and Will Continue to Fight Them Until They Are Off Our Lands​!​’

Sufjan Stevens zorgt complete alinea van maar liefst 236 tekens exclusief spaties en 288 inclusief spaties. Afhankelijk van hoe de beeldscherminstellingen geregeld zijn, kan dit ervoor zorgen dat je te maken kan krijgen met twee tot vier regels aan tekst voor deze titel. Vergeet vooral de aanhalingstekens in de titel zelf niet. Dat verklaart waarom de andere titels in dit overzicht cursief weergegeven werden en niet tussen aanhalingstekens vermeld werden, zoals eerder wel het geval was bij de andere titels.

In dit geval werd het dus IBTALLC, omdat het nummer behoort tot een van de nummers met langere titels. Een ingetogen feel-good-kerstliedje dus. Een liedje waar je eigenlijk niet aan kunt ontkomen. Eigenlijk is dat er een uit dezelfde categorie “All I want for Christmas,” “Last Christmas” en natuurlijk “Do they know It’s Christmas.” Al was het alleen maar vanwege de weinig creatieve titel. Eigenlijk is dat ergens wel logisch. Laten we eerlijk zijn, om nu een nummer uit te brengen over de paasdagen was niet heel logisch, toch?

Wanneer?

Het gaat om die overgang die waarneembaar is. Alleen wanneer is die overgang precies waar te nemen? Een belangrijke aanwijzing dat we echt te maken hebben met New York is de vermelding “the five and ten” zou wel eens te maken kunnen hebben met het begrip five-and-dime-store.   Wanneer je het daarover hebt in de stad New York, dan een van de bedrijven die je als zo’n winkel zou kunnen aanwijzen Woolworth’s. Laat dat bedrijf alleen wel in een later moment in de geschiedenis een vestiging openen aan 34th Street (1999) en niet eens onder de eigen naam, maar onder de naam Venator. Alleen toen niet als een five-and-dime store.

Macy’s Herald Square, een ander groot warenhuis, was daar al wel gevestigd (sinds 1902). Dat was alleen niet echt een five-and-dime-store. Sterker nog, dit warenhuis kreeg flinke concurrentie van dit soort winkels waar je tegen scherpe prijzen producten voor de kerstochtend kon kopen. Wel was Macy’s Inc, het moederbedrijf, verbonden aan de parade in New York die plaatsvindt op Thanksgiving. Dat is de Macy’s Thanksgiving Parade. In de film “Miracle on 34th Street” uit 1947 zijn beelden te zien van die parade. Het gaat om authentieke opnamen, dus geen parade die in scène is gezet. Men maakte de opnamen in 1946. Omdat het eigenlijk ging om een integrale registratie, had men de mogelijkheid om een scene dus maar eenmaal op te nemen.

Of daarmee gezegd is dat de verwijzing er een is naar Macy’s? Waarschijnlijk niet, want Macy’s was geen five-and-dime of five and ten. Een andere naam daarvoor is variety store en die waren na Thanksgiving steeds meer aan het overschakelen naar kerstdecoraties.

“It's beginning to look a lot like Christmas Everywhere you go
Take a look in the five and ten, glistening once again
With candy canes and silver lanes aglow”

Waar je dus ook loopt, aan kerst valt niet meer te ontkomen, waar je ook kijkt. Kijk maar eens in de winkel waar je tegen dumpprijzen producten kunt kopen. Want laten we even eerlijk zijn, zo’n five & ten is nu eenmaal zoiets. Alles glinstert daar, onder de lampen waarschijnlijk. Laten we hopen dat de zuurstokken (candy canes) niet oplichten. De logica om dat vervolgens te combineren met idyllisch als een heerlijk klein laantje of smal weggetje dat waarschijnlijk door de sneeuw zilverkleurig oplicht is er om een reden natuurlijk. Om alles even netjes te laten rijmen. Tenzij…

Straat met zuurstokken
Straat met zuurstokken

"Prettiest sight"

“It's beginning to look a lot like Christmas (Christmas)
Toys in every store
But the prettiest sight to see is the holly that will be
On your own front door”

Het is niet zomaar iets om naar te kijken, nee dit is het “puurste zicht” (“prettiest sight”, soms ook opgevoerd als “purdy-est sight”). Waar hebben we het over? De schittering van de lampjes in de kerstboom? De kerstversiering? De schittering van lichtjes of de weerspiegeling van die lichtjes? Nee, de hulst. De hulst op de voordeur van de huizen. Van oudsher beschermde je er huizen mee tegen demonen en heksen. Ook was het goed om je huis te beschermen tegen een mogelijke blikseminslag.  Later werd dit gekoppeld aan kerst. Op zich is het natuurlijk vreemd om eerst te beginnen over hoe kerst nadert en dat dit te zien is aan het speelgoed in de winkels en dat dit half niet zo mooi is als de hulst op de voordeuren. Menig kind zal er anders over denken. Daarover gesproken, je mag hopen dat het in het refrein gaat om speelgoed. In ieder geval in de eerste zin van dat refrein.

Laat het speelgoed zijn...

“A pair of Hop-a-long boots and a pistol that shoots
Is the wish of Barney and Ben Is the hope of Janice and Jen
And Mom and Dad can hardly wait for school to start again”

De spellingswijze van Hop-a-long boots komt niet helemaal overeen met de spelingswijze van vandaag de dag. Nu zou je het anders vermelden, namelijk hopalong boots. De laarzen werden populair in de negentiende eeuw en bleven populair tot aan de jaren vijftig. Ze bestonden uit een lange schacht, die tot aan de knie uitstrekte en hadden een lage, platte hiel. Oorspronkelijk werden ze vooral gedragen vanwege hun praktische toepassing. Pas later werd het een modeaccessoire. Lange tijd raakte ze een beetje in de vergetelheid, totdat we ze weer leerden kennen onder een andere naam: de cowboylaarzen. Dat zijn ze dus eigenlijk.

Nu zijn die laarzen het probleem niet. Het gaat meer om dat wat erna komt. Daarvan hoop je vurig dat het echt gaat om speelgoed. Echt waar. Dan nog is het niet helemaal duidelijk wat er dan precies afgeschoten wordt met dat speelgoedpistool, nietwaar? Dit speelgoed was overigens niet voor Janice en Jen. Dit speelgoed was voor Barney en Ben. Janice en Jen kregen iets wel heel bijzonders. Een pop die kon praten en zelfs kon lopen. Heel mooi, die dubbele rijm in een zin, alleen poppen die praten en gaan wandelen? Logischer zou zijn waarmee je kunt wandelen. Poppen die zelf wandelen, dat is toch wel weer een heel ander verhaal. Daar zijn jaren later hele filmreeksen over gemaakt. Misschien moet je die films niet kijken voor het slapengaan. Of juist wel. Beslis zelf maar.

Pop in de sneeuw
"Dolls will talk and will go for a walk..." Een pop in de sneeuw.

Geen cadeaus voor vader en moeder. Het grootste cadeau voor beide ouders is dat de kinderen na de vakantie weer naar school gaan, blijkbaar.

Arme boom

“It's beginning to look a lot like Christmas
Everywhere you go
There's a tree in the Grand Hotel, one in the park as well
The sturdy kind that doesn't mind the snow”

Noem een boom op die niet tegen sneeuw kan? Uiteindelijk zal zelfs een palmboom bestand zijn tegen sneeuw. Het is een ander verhaal als het gaat om het gewicht van sneeuw dat op takken kan drukken. Alleen dat geldt ook voor daken, nietwaar? Het is een beetje alsof de boom in het hotel er neer is gezet met een reden. “We moesten toch een plaatsje vinden, anders was het zo zielig in de kou.” Arme boom. De boom in het park, die is pas robuust of stoer (“sturdy”).

Het idee van een hele, hele, grote kerstboom in dat hotel blijft wel een beetje hangen. Het maakt indruk.

Een hele grote kerstboom.
Een hele grote kerstboom.

Recht in je hart of recht uit je hart

Er zit wel een verschil tussen erin en eruit. Meestal is het in de winter kouder buiten dan binnen, wanneer je het hebt over erin en eruit. Erin en eruit gaat niet alleen over een hart. Het gaat ook over warmte. Over liefde. Er klinken zelfs bellen. Niet zomaar bellen, nee, klokken. Voordat je meteen denkt aan kerkklokken en daar weer een associatie bij hebt, even wachten. Blijf gewoon nog even in die kerstgedachte. Dat zijn nu eenmaal die geluiden die je hoort bij of met kerst. Het luiden van de kerstklokken. Natuurlijk, dat trekt mensen naar de kerk van oudsher. In films is dat vaak een ander moment. Een moment waarop die verandering niet heeft plaatsgevonden, maar ook daadwerkelijk merkbaar is. Dat is iets om naar uit te kijken. Dat niet alleen, er wordt naar verlangd. Laten we eerlijk zijn, de beschrijving van dat moment:

“It's beginning to look a lot like Christmas
Soon the bells will start
And the thing that will make 'em ring is the carol that you sing
Right within your heart”

Een vermelding naar de larynx (strottenhoofd), de stemplooien of stembanden is natuurlijk veel minder. Rechtstreeks vanuit de larynx doet het toch minder goed dan rechtstreeks vanuit het hart. Dat laatste is alleen wel een interpretatie, want “Right within your heart” is toch echt “Recht in je hart.” Ja, ja, metafoor hoor. Dan nog steeds, uit en niet in.

Wat een gezeur over erin en eruit, nietwaar? Laten we het hebben over belangrijkere zaken! Hoe is het mogelijk om bellen of klokken te laten luiden met stemgeluid. Wie het weet mag het zeggen. Er is nog een extra spelregel in deze. Dit is alleen mogelijk door het zingen van een “carol,” meestal wel een kerstliedje.

Wat echt belangrijk is

En vervolgens herhalen we nog even wat belangrijk is, het gedeelte van het speelgoed en de hulst, om je vervolgens met de neus op de feiten te drukken. Bing wist het echt zeker, want “tuurlijk, het is weer Kerstmis!” (“Sure it’s Christmas once more”). Wat een slimmerik was het ook, die Bing.

Na deze analyse van dit nummer en die van eerder (“Last Christmas”) is het de vraag hoe nu verder. “The Christmas Song” met de tekst “Chestnuts roasting in an open fire” zorgden al voor inspiratie voor het maken van de onderstaande afbeelding. Wie weet, wie weet. Misschien is er wel een ander interessant kersnummer dat de moeite van het analyseren waard is. Of misschien dat ene nummer van The Carpenters, al heeft dat echt helemaal niets met kerst te maken natuurlijk.

"Chestnuts Roasting in an Open Fire."
"Chestnuts Roasting in an Open Fire."
"Top of the World."
"Top of the World."
In concert
In concert

"Last Christmas"

Krijg je geen genoeg van kerstmuziek? Geen zorgen! Artigenda nam nog een artikel over! Over Last Christmas van Wham!

Deel dit bericht

Meer
artikelen

Artigenda
Facebook-f Instagram Mastodon X-twitter

2024 © Artigenda – Artigenda is een intiatief van De Goede Huisvader – Kvk: 50509616 – Btw: NL002057857B55

Ga naar de inhoud