Datum
- dec 01 2025
Tijd
- Gehele dag
Locatie
Hiv en aids kunnen iedereen treffen
Hiv staat voor humaan immunodeficiëntievirus. De wetenschappelijke namen zijn human immunodeficiency virus 1 en human immunodeficiency virus 2. Dit virus is verantwoordelijk voor aids. Aids is afgeleid van acquired immune deficiency syndrome/acquired immunodeficiency syndrome. Dit ziektebeeld wordt veroorzaakt door hiv. Zonder behandeling leidt hiv tot aids, omdat deze ziekte de CD4+-t-cellen aanvalt en vernietigt. Het gaat hierbij om een cellengroep van wittebloedcellen (de lymfocyten). Deze cellen zijn verantwoordelijk voor het menselijk immuunsysteem en de bescherming in het geval van een infectie. Dankzij vermenigvuldiging en het uitschakelen van het mechanisme waarmee het menselijk lichaam beschermt wordt zal het lichaam niet meer beschermt zijn. In feite is daarmee het lichaam niet meer bestand tegen alle ziekten waartegen het onder normale omstandigheden wel bestand zou moeten zijn. Een simpele infectie kan dus al dodelijk zijn. Een patiënt overlijdt dus niet aan hiv zelf, maar aan een andere ziekte of aandoening. Denk aan bijvoorbeeld een snel ontwikkelde vorm van kanker of een ziekte of aandoening die onder normale omstandigheden helemaal geen fatale afloop zou kennen.
Verschrikkelijke realiteit
1983
De ziekte werd voor het eerst officieel vastgesteld in 1983 en op dat moment was het nog niet duidelijk waar het precies om ging. Onterecht werd een relatie gelegd tussen homoseksualiteit en de besmettingen. Een relatie die grote gevolgen zou hebben. Die relatie die vandaag de dag nog steeds gelegd wordt. Voor iedereen die dat nog steeds niet begrijpt: de ziekte treft ook personen die niet homoseksueel zijn. Sterker nog, de ziekte is niet beperkt tot een gender of genderidentiteit. Ook is de ziekte niet gebonden aan grenzen of werelddelen.
De ziekte wordt omschreven als een seksueel overdraagbare aandoening. Dit klopt. Alleen mag niet vergeten worden dat bloed-op-bloedcontact de infecties ook mogelijk maken. Daarmee is het dus niet alleen een seksueel overdraagbare aandoening. Daarmee is het dus ook niet een ziekte die je op kunt lopen door seksueel contact of een bloedtransfusie. Denk ook aan moeder-op-kindtransmissies of aan borstvoeding. Daarnaast lopen drugsverslaafden het risico via injectienaalden de ziekte op te lopen.
Onderzoek
In de jaren na 1983 is er veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de ziekte. Dit heeft tot nieuwe inzichten en behandelmethoden geleid. Hierbij zijn bijvoorbeeld de Hiv-remmers ontdekt. Deze zijn essentieel om het laatste stadium van de ziekte uit te stellen. De overgang naar aids. Wat dit ook opleverde was een einde aan de mythes dat de ziekte ook overdraagbaar zou zijn via speeksel, zweet, snot en tranen. Ook werd duidelijk welk onderdeel van het seksuele contact het gevaarlijkst was. Dat waren (menstruatie)bloed, vaginaal vocht, sperma en etter. In mindere mate was dit voorvocht. Wondjes, blaasjes en zweertjes op de huid vormen hierbij risico’s. Daarnaast kan het virus binnendringen via bepaalde slijmvliezen.