Artigenda
Internationale Dag voor Gelijke Beloning
Wanneer: jaarlijks, 18 september.
Op 18 september staat de wereld stil bij gelijke beloning op de Internationale Dag van de Gelijke Beloning. Deze dag is een dag die in het Engels bekend is als de International Equal Pay Day. Dit is een door de Verenigde Naties erkende dag.
Zonder genderbeperkingen
De dag waarop we eens goed moeten nadenken of de manier waarop mensen waardering krijgen voor hun werkzaamheden wel de juiste manier is. Op de Internationale Dag van de Gelijke Beloning moeten we inzien dat dit niet altijd het geval is. Dit in tegenstelling tot wat soms weleens beweerd wordt.
Gelijke beloning, zonder genderbeperkingen. Dat is waar het op 18 september om draait. Eigenlijk zou dit op iedere dag zo moeten zijn. Sterker nog, dit zou nooit meer zo moeten zijn. De genderbeperkingen op het gebied van beloning zouden er niet moeten zijn. Ze zijn er wel en er zijn allerlei ‘mooie’ redenen en excuses voor te bedenken. Stuk voor stuk kunnen ze onderuit gehaald worden. Ze kloppen niet en komen neer op hetzelfde: het in standhouden van een loonkloof of Gender Pay Gap.
Discriminatie
Wanneer je het woord arbeids weghaalt, blijft alleen het woord discriminatie nog over. Dat is eigenlijk wat het is. Op basis van gender wordt er gediscrimineerd. Dat hoeft overigens niet alleen meer beperkt te zijn tot cis vrouwen. Denk ook eens aan de personen die niet binnen “dat hokje” thuishoren bijvoorbeeld. Non-binaire personen, trans vrouwen en in mindere mate trans mannen.
De Verenigde Naties heeft deze dag ingesteld om ons met de neus op de feiten te drukken. De vraag is alleen of het erg veel helpt. In Nederland kent men ook een loonkloof, al denken sommige mensen daar anders over. Het wordt soms zo vertaald dat het uiteindelijk allemaal ligt aan de personen die het overkomt. Men zou beter moeten onderhandelen of men moet maar meer gaan werken.
Rol van de man
De rol van de man is, hoe vervelend dit ook is, blijft vooralsnog bepalend. Zij bepalen of iets een succes is of niet. Zij nemen beslissingen, hebben de belangrijke posities in handen en drukken hun stempel op economie en politiek. Daarnaast zijn zij vaak kostwinner of in ieder geval de hoofd kostwinner.
Is daarmee gezegd dat vrouwen het niet kunnen of willen. Dit soort uitspraken of gevolgtrekkingen zijn gevaarlijke aannames. Het gaat daarnaast om kansen en de mogelijkheden die wel of niet geboden worden. Deze worden niet altijd geboden aan vrouwen. Daarmee is ook niet gezegd dat kansen niet gepakt of aangepakt worden door vrouwen. Dat er geen gelijke beloning plaatsvindt voor hetzelfde werk kan daarbij een doorslaggevende rol spelen. Wanneer je voor diezelfde werkzaamheden niet dezelfde waardering krijgt, doet dit iets met je. Dat niet alleen, het zorgt er niet voor dat je aanpassingen kunt doen. Denk dan aan bijvoorbeeld aanpassingen die ervoor zorgen dat de rolverdeling thuis zou kunnen veranderen. Dat is overigens niet alleen gekoppeld aan salaris. Een mentaliteitsverandering is daar ook voor nodig. Zoiets doe je niet alleen.
Stel je voor dat je dit wel doet, als stel dat bestaat uit een heterokoppel en je merkt dat je in een positie als vrouw minder salaris ontvangt? Dan zijn de mogelijkheden dus beperkt of beperkter. In sommige gevallen wordt het dus onmogelijk gemaakt.
Op deze dag is het goed om over dit soort zaken na te denken. Alleen, dat mag je de dag erna ook doen. Net zoals de de dag daarna.
Naast de verdeling tussen vrouwen en mannen is er nog iets anders dan niet vergeten mag worden. Een vrouw is niet “gekoppeld” aan een man. Dat zou immers rampzalig zijn voor emancipatie. Daarnaast, hoe verhoudt dit zich tot de LHBTI+ gemeenschap? Die gedachte is dus onhoudbaar of ondenkbaar! Bovendien, mensen zijn geen bezit.
Veel groter dan die "koppeling"
Eigenlijk is er nog een veel groter probleem dan die “koppeling.” Een loonkloof is niets meer dan een keiharde trap. Op basis van gender wordt die trap uitgedeeld en dat levert beperkingen op. Zelfs al ben je niet “gekoppeld” aan een man, dan kan het nog steeds zo zijn dat je een bepaalde behandeling krijgt. Alleen maar omdat je vrouw bent.
Ben je een trans vrouw, dan heb je ook hard moeten werken om daar te komen. Naast alle onbegrip die je op bepaalde momenten toch al te verwerken krijgt vanuit de samenleving, krijg je ook nog eens te maken met die verderfelijke loonkloof. Het is natuurlijk totaal misplaatst om te stellen dat het uiteindelijk wel een soort (van) acceptatie is… Laten we eerlijk zijn, je kreeg een loonkloof, net zoals de cis vrouwen… Dat is alleen, nogmaals, misplaatst.
Wat ook misplaatst is: de loonkloof en de excuses. Er zijn zoveel excuses op te voeren. Variërend van vrouwen die uit kunnen vallen door zwangerschap, vrouwen die zorgen voor kinderen…
Waarom?
Waarom is dit allemaal zo? Omdat mannen dit nalaten. Hier en daar nemen ze heel leuk een papadag op. Dit is een dag waarin de vrolijke papa hier en daar wat werk combineert met de zorg voor de kinderen en zich als het ware opwerpt als een oppas. Er zijn genoeg vaders (en moeders) die er zo over denken: een oppas voor de eigen kinderen. Denk daar eens over na.
Mannen, zorg ervoor dat dit allemaal zo blijft. Het was eeuwen zo, dus daarom blijft het zo, nietwaar? Bovendien, vrouwen werken eraan mee!
Dat is een interessante gedachte. Een schadelijke gedachte overigens. Het systeem wordt in stand gehouden door iedereen die eraan mee werkt. Dat zijn overigens niet alleen mannen. Ook vrouwen werken er aan mee. Soms vrijwillig, soms noodgedwongen en soms zonder erbij na te denken. Een dag als vandaag is noodzakelijk, ongeacht wat de tegenstanders ervan denken.
